Pontyfikalna Msza święta - Święcenia do subdiakonatu Transmisja z Parafii Św. Gertrudy Wielkiej (West Chester , Ohio, USA) g.15:00 (9:00 amer.)
sggresources.org/products/webcasting-the-traditional-liturgy-to-the-world
18. IX. św. Józefa z Kupertynu
Sobota - Suche Dni- post ścisły - mięso 🚫 i tylko 1️⃣do syta
Wspomnienie Stygmatów św. Franciszka, Wyznawcy.
W roku 1224 św. Franciszek udał się na górę Alwernię i odprawił tam 40-dniowy post przed świętem św. Michała. Prosił Chrystusa o łaskę udziału w Jego miłości i w Jego cierpieniach. W czasie żarliwej modlitwy ujrzał Serafina z ognistymi skrzydłami przybitego do krzyża. Podczas tego widzenia na dłoniach, stopach i boku Świętego wystąpiły krwawiące rany. W ten sposób stał się on żywym wizerunkiem ukrzyżowanego Zbawiciela.
Dómine Jesu Christe, qui, frigescénte mundo, ad inflammándum corda nostra tui amóris igne, in carne beatíssimi Francísci passiónis tuæ sacra Stígmata renovásti: concéde propítius; ut ejus méritis et précibus crucem júgiter ferámus, et dignos fructus pæniténtiæ faciámus.
Boże, który za pośrednictwem św. Franciszka wzbogacasz Kościół swój nową rodziną zakonną, daj nam za jego przykładem pogardzać dobrami ziemskimi, a cieszyć się zawsze z udziału w darach niebieskich.
Fratres: Obsecro vos, ne deficiátis in tribulatiónibus meis pro vobis: quæ est glória vestra. Hujus rei grátia flecto génua mea ad Patrem
Dómini nostri Jesu Christi, ex quo omnis patérnitas in cœlis et in terra nominátur, ut det vobis secúndum divítias glóriæ suæ, virtúte
corroborári per Spíritum ejus in interiórem hóminem, Christum habitáre per fidem in córdibus vestris: in caritáte radicáti et fundáti, ut póssitis comprehéndere cum ómnibus sanctis, quæ sit latitúdo et longitúdo et sublímitas et profúndum: scire etiam supereminéntem
sciéntiæ caritátem Christi, ut impleámini in omnem plenitúdinem Dei. Ei autem, qui potens est ómnia fácere superabundánter, quam
pétimus aut intellégimus, secúndum virtútem, quæ operátur in nobis: ipsi glória in Ecclésia et in Christo Jesu, in omnes generatiónes sǽculi sæculórum. Amen.
W liście do Efezjan św. Paweł wyłożył naukę o Kościele – Mistycznym Ciele Chrystusa. Rozważając głębię tej tajemnicy Apostoł przechodzi w dziękczynną modlitwę.
Bracia: Proszę, abyście nie upadali na duchu z powodu prześladowań moich za was, które są chlubą waszą. Z tej to przyczyny zginam kolana przed Ojcem Pana naszego Jezusa Chrystusa, od którego bierze swe imię wszelkie ojcostwo na niebie i na ziemi, aby dał wam według bogactw chwały swojej, a za sprawą Ducha Jego wzmocnić się potężnie w wewnętrznego człowieka, tak aby przez wiarę Chrystus zamieszkał w sercach waszych. A wy, umocnieni i ugruntowani w miłości, abyście wraz ze wszystkimi świętymi pojąć mogli, jak ona jest rozległa i daleka, wzniosła i głęboka, abyście też mogli poznać, jak miłość Chrystusa przewyższa wszelką wiedzę, i (w ten sposób) byli napełnieni całą pełnością Bożą. A Temu, który mocen jest uczynić daleko więcej, niż o to prosimy albo pojmujemy, według działającej w nas mocy, Jemu niech będzie chwała w Kościele i w Chrystusie Jezusie na wszystkie czasy i na wieki wieków.
Ef 3:13-21
In illo témpore: Cum intráret Jesus in domum cujúsdam príncipis pharisæórum sábbato manducáre panem, et ipsi observábant eum. Et ecce, homo quidam hydrópicus erat ante illum. Et respóndens Jesus dixit ad legisperítos et pharisǽos, dicens: Si licet sábbato curáre? At illi tacuérunt. Ipse vero apprehénsum sanávit eum ac dimísit. Et respóndens ad illos, dixit: Cujus vestrum ásinus aut bos in púteum cadet, et non contínuo éxtrahet illum die sábbati? Et non póterant ad hæc respóndere illi. Dicebat autem et ad invitátos parábolam, inténdens, quómodo primos accúbitus elígerent, dicens ad illos: Cum invitátus fúeris ad núptias, non discúmbas in primo loco, ne forte honorátior te sit invitátus ab illo, et véniens is, qui te et illum vocávit, dicat tibi: Da huic locum: et tunc incípias cum rubóre novíssimum locum tenére. Sed cum vocátus fúeris, vade, recúmbe in novíssimo loco: ut, cum vénerit, qui te invitávit, dicat tibi: Amíce, ascénde supérius. Tunc erit tibi glória coram simul discumbéntibus: quia omnis, qui se exáltat, humiliábitur: et qui se humíliat, exaltábitur.
Onego czasu: Gdy wszedł Jezus w szabat do domu jednego z przedniejszych faryzeuszów, aby się posilić, oni Go śledzili.
A oto człowiek pewien opuchły stanął przed Nim. I odpowiadając Jezus rzekł do uczonych w Prawie i faryzeuszów, mówiąc: «Czy godzi się w szabat uzdrawiać?» A oni milczeli. Tedy On, dotknąwszy go, uzdrowił i odprawił. I odpowiadając rzekł do nich: «Jeśli któregoś z was osioł albo wół wpadnie do studni, czyż natychmiast nie wyciągnie go w dzień sobotni?» I nie mogli Mu na to odpowiedzieć.A przyglądając się jak pierwsze miejsca wybierali, powiedział zaproszonym przypowieść, mówiąc do nich: «Gdy będziesz zaproszony na gody weselne, nie siadajże na pierwszym miejscu, aby snadź nie był zaproszony i godniejszy od ciebie. A wówczas ten, który ciebie i jego zaprosił, nadchodząc rzekłby ci: Daj temu miejsce. Wtedy byś ze wstydem począł ostatnie miejsce zajmować. Ale gdybyś był wezwany, idź i zasiądź na miejscu ostatnim, aby skoro nadejdzie ten, który cię wezwał, rzekł do ciebie: Przyjacielu, posiądź się wyżej. Wtedy będziesz miał chwałę u współbiesiadników: bo każdy, kto się wywyższa, będzie poniżony, a kto się uniża, wywyższony będzie».
Łk 14:1-11
14.IX. Podwyższenie Krzyża Świętego
Msza Św. z parafii- kościoła św. Gertrudy (J.E. X. Biskup Daniel L. Dolan) godz. 17.25 czasu polskiego
sggresources.org/products/webcasting-the-traditional-liturgy-to-the-world
Pięćdziesiąt lat "Nowej Mszy" w modernistycznym Neokościele
ultramontes.pl/pivarunas_piecdziesiat_lat_nowej_mszy.htm
Famulis tuis, quaesumus, Domine, caelestis gratiae munus impertire: ut, quibus beatae Virginis partus exstitit salutis exordium; Nativitatis ejus votiva solemnitas pacis tribuat incrementum. Per Dominum.
dziś 8. IX Święto Narodzenia Najświętszej Maryi Panny
5.IX. 15 niedziela po Zielonych Świątkach
- Św. Wawrzyńca Justiniani, 1. patriarchy Wenecji
4 września 2021. Pierwsza Sobota Miesiąca.
Matko Najświętsza! Do Serca Twego,
Mieczem boleści wskroś przeszytego,
Wołajmy wszyscy z jękiem, ze łzami:
Ucieczko grzesznych, módl się za nami!
Gdzie my, o Matko, ach, gdzie pójdziemy,
I gdzie ratunku szukać będziemy?
Twojego ludu nie gardź prośbami:
Ucieczko grzesznych, módl się za nami!
Imię Twe,Mario, litością słynie,
Tyś nam, pociechą w każdej godzinie,
Gdyśmy ściśnieni bólu cierniami:
Ucieczko grzesznych, módl się za nami!
Piękna.
❤️
+ Pobłogosław Jezu drogi,
Tym co serce Twe kochają,
Niechaj skarb ten cenny, drogi,
Na wiek wieków posiadają.
Za Twe łaski dziękujemy,
Które serce Twoje dało,
W dani duszę Ci niesiemy,
By nas serce Twe kochało.
Trzykroć Święte Serce Boga,
Tobie śpiewa niebo całe,
Ciebie wielbi Matko droga,
Tobie lud Twój składa chwałę.
30.VIII. św.Róży z Limy
Św. Róża urodziła się r. 1586 w Limie, stolicy Peru w Ameryce południowej. Na chrzcie otrzymała imię Izabella. Gdy jednak matka zobaczyła nad jej kołyską różę rozkwitniętą, nazywała ją odtąd Różą. — Od wczesnej młodości była pobożną i umartwioną. Sześć lat mając, trzy razy w tygodniu suszyła o Chlebie i wodzie. — Gdy dorosła, chcieli ją rodzice koniecznie zmusić do małżeństwa. Tłumaczyła się Róża, że Chrystusowi ślubowała panieństwo i ślubu tego nie złamie, ale rodzice nie zważali na to, i rozmaitymi dokuczaniami starali się odwieść ją od tego postanowienia. Niestety nie udało się im to. — Wkrótce stracili rodzice całe mienie, a wtedy Róża odpłaciła się im za poprzednie prześladowania najtroskliwszą opieką. Pracą rąk zarabiała na ich utrzymanie, a w czasie choroby pielęgnowała ich z najczulszą troskliwością. — Mając więcej swobody przywdziała teraz habit trzeciego zakonu św. Dominika. W zakątku ogrodu wystawiła sobie chatkę, która była dla niej pustelnią. Tutaj ukrywała się na modlitwę i rozmyślanie, tutaj pracowała nad swymi robótkami, które z dziwną wykonywała zręcznością. — Chociaż biedną była, wspierała biedniejszych od siebie. Nawiedzała chorych, opatrywała im rany, posługiwała i gotowała jedzenie. Podobnie jak św. Franciszek kochała przyrodę i wzywała cały świat, aby chwalił Boga. O sobie nie lubiła rozmawiać, nazywając się grzesznicą, pokładającą ufność jedynie w miłosierdziu Boga. Doznawała często pociech duchownych, a często trapioną była oschłością i rozmaitymi pokusami. Wzywała na pomoc Oblubieńca swego Chrystusa i jak złoto z ognia, wychodziła z utrapień i krzyżów lepszą i doskonalszą. — Nawiedziona ciężką chorobą znosiła boleści z wielkim spokojem i poddaniem się woli Bożej. Gdy odwiedzali ją krewni i znajomi prosiła ich o przebaczenie win, choć nic złego im nie uczyniła nigdy. Modliła się zaś często za te osoby, które jej w życiu dokuczały często. Przyjąwszy św. Sakramentu oddała czystą Bogn duszę 1617 r. mając lat 31. Wskutek licznych cudów policzył ją Klemens X w poczet świętych 1671 r.
---
Punkty do rozmyślania.
Krzyż wszędzie czeka na człowieka, gdziekolwiek by się udał. Jeżeli chętnie poniesiesz krzyż, on cię do pożądanego doprowadzi celu. Jeżeli niechętnie go dźwigasz, przydajesz sobie ciężaru, siebie samego gnieciesz, a jednak dźwigać go musisz!
Mylisz się sądząc, że unikniesz tego, czego żaden z ludzi uniknąć nie potrafił. Któryż ze świętych był na świecie bez krzyża i utrapień? Nawet Chrystus cierpiał i zmartwychwstał, i tak wszedł do chwały swojej. (Łuk. 24).
Więc jakiem prawem żądasz, abyś nie cierpiał? dlaczego innej szukasz drogi, nad drogę jedyną, drogę krzyża św.?
---
Modlitwa
Rozdawco dóbr wszelkich, wszechmogący Boże, który chciałeś aby święta Róża, przez łaskę niebieską wezwana, blaskiem dziewictwa i cierpliwości była ozdobą Indyj, daj nam sługom Twoim, abyśmy wonią cnot jej idąc, do Chrystusa zbliżyć się mogli. Amen.
„ Ci , którzy podejmują się nauczania, muszą być obdarzeni głęboką miłością, największą cierpliwością, a przede wszystkim głęboką pokorą… Wtedy przez ich pokorne modlitwy Pan uzna ich za godnych, aby stać się z Nim współpracownikami w sprawie prawdy." -- Św. Józef Kalasanty
27 VIII, Św. Józefa Kalasantego założyciela Pijarów
Najświętszej Maryi Panny Jasnogórskiej czyli Częstochowskiej
Władysław, książę opolski, wybudował na Jasnej Górze klasztor dla OO. Paulinów i oddał im pod opiekę obraz Matki Bożej, czczony na jego zamku. Wkrótce obraz zasłynął cudami. Cześć jego wzrosła od czasów cudownej obrony Jasnej Góry przed Szwedami. W roku 1717 obraz został uroczyście ukoronowany i Jasna Góra stała się głównym ośrodkiem kultu Matki Bożej w Polsce. Teksty mszalne wysławiają opiekę Matki Bożej nad Polską i porównują twierdzę Jasnogórska z Syjonem, siedzibą arki Przymierza w Starym Testamencie.
Omnipotens et misericors Deus, qui ad defensionem populi Polonici in beatissima Virgine Maria perpetuum auxilium mirabliliter constituisti, eiusque sacram Imaginem Claromontanam solemni fidelium veneratione insignem reddidisti: concede propitius; ut, tali prasidio muniti, certantes in vita, victoriam de hoste maligno consequi valeamus in morte.
Wszechmogący i miłosierny Boże, który w Najświętszej Maryi Pannie przedziwnie ustanowiłeś nieustanną pomoc dla obrony narodu polskiego, a Jej święty obraz jasnogórski wsławiłeś niezwykłą czcią ze strony wiernych: spraw łaskawie, abyśmy z taką pomocą, walcząc za życia, w chwili śmierci zdołali odnieść zwycięstwo nad złośliwym wrogiem.
Ego díligentés mé díligó et quí máne vigilant ad mé invenient mé. Mécum sunt dívitia et glória opés superba et iústitiá. Melior est frúctus meus auró et pretiósó lapide et genimina mea argentó électó. In viís iústitia ambuló in medió sémitárum iúdicií ut dítem díligentés mé et thésaurós eórum repleam. Dóminus possédit me in inítio viárum suárum, ántequam quidquam fáceret a princípio. Ab atérno ordináta sum et ex antíquis, ántequam terra fíeret. Nondum erant abýssi, et ego jam concépta eram. Nunc ergo, fílii, audíte me: Beáti, qui custódiunt vias meas. Audíte disciplínam, et estóte sapiéntes, et nolíte abjícere eam. Beátus homo, qui audit me et qui vígilat ad fores meas cotídie. et obsérvat ad postes óstii mei. Qui me invénerit, invéniet vitam et háuriet salútem a Dómino.
Ja miłuję tych, którzy mnie miłują, i ci, co rano dla mnie czuwają, znajdą mnie. Ze mną są bogactwa i chwała, zasoby wspaniałe i sprawiedliwość. Owoc mój bowiem lepszy jest od złota i drogich kamieni, a nasiona moje – nad srebro wyborne. Kroczę po drogach sprawiedliwości, pośrodku dróg słuszności, by wzbogacić miłujących mnie i napełnić ich skarby. Pan posiadł mnie na początku dróg swoich, zanim cokolwiek od początku uczynił. Od wieków zrządzona jestem i od starodawna, zanim ziemia powstała. Nie było jeszcze przepaści, a jam poczęta była. Teraz więc, synowie, słuchajcie mnie: Błogosławieni, którzy strzegą dróg moich; słuchajcie nauki, a bądźcie mądrzy i nie odrzucajcie jej. Błogosławiony człowiek, który mnie słucha i który czuwa co dzień u drzwi moich, i strzeże podwojów mej bramy. Kto mnie znajdzie, znajdzie życie i wyczerpie zbawienie od Pana.
Prz 8:17-24; 8:32-35
In illo témpore: Núptia facta sunt in Cana Galil?a: et erat Mater Jesu ibi. Vocátus est autem et Jesus, et discípuli ejus ad núptias. Et deficiénte vino, dicit Mater Jesu ad eum: Vinum non habent. Et dicit ei Jesus: Quid mihi et tibi est, mulier? nondum venit hora mea. Dicit Mater ejus minístris: Quodcúmque díxerit vobis, fácite. Erant autem ibi lapídea hýdria sex pósita secúndum purificatiónem Judaórum, capiéntes síngula metrétas binas vel ternas. Dicit eis Jesus: Implete hýdrias aqua. Et implevérunt eas usque ad summum. Et dicit eis Jesus: Hauríte nunc, et ferte architriclíno. Et tulérunt. Ut autem gustávit architriclínus aquam vinum fáctam, et non sciébat unde esset, minístri autem sciébant, qui háuserant aquam: vocat sponsum architriclínus, et dicit ei: Omnis homo primum bonum vinum ponit: et cum inebriáti fúerint, tunc id, quod detérius est. Tu autem servásti bonum vinum usque adhuc. Hoc fecit inítium signórum Jesus in Cana Galil?a: et manifestávit glóriam suam, et credidérunt in eum discípuli ejus.
Onego czasu: odbywały się gody weselne w Kanie Galilejskiej i była tam Matka Jezusowa. Zaproszono też na gody Jezusa wraz z uczniami Jego. A gdy zabrakło wina, rzekła Matka Jezusa do Niego: «Wina nie mają». I rzekł Jej Jezus: «Zostaw to mnie, niewiasto, jeszcze nie nadeszła godzina moja». Mówi tedy Matka Jego do sług: «Uczyńcie cokolwiek wam powie». A było tam sześć stągwi kamiennych, ustawionych dla obrzędowych obmyć żydowskich, z których każda mogła pomieścić dwa lub trzy wiadra. Rzecze im Jezus: «Napełnijcie stągwie wodą». I napełnili je aż po brzegi. I rzekł do nich Jezus: «Zaczerpnijcie teraz i zanieście gospodarzowi wesela». I zanieśli. A gdy gospodarz skosztował wody, która stała się winem, a nie wiedział skąd by się wzięło (lecz słudzy, którzy czerpali wodę wiedzieli), przywołał gospodarz wesela oblubieńca i rzekł doń: «Każdy człowiek daje naprzód dobre wino, a kiedy się napiją, wtedy to, które jest gorsze, a ty zachowałeś dobre wino aż do tego czasu». Taki to początek cudów uczynił Jezus w Kanie Galilejskiej i okazał chwałę swoją, i uwierzyli weń uczniowie Jego.
J 2:1-11
26. VIII. Matki Boskiej Jasnogórskiej
rycerz-niepokalanej.pl/najswietsza-marja-panna/26-viii-matki-boskiej-jasnogorskiej/
DIE 26 AUGUSTI BEATÆ MARIÆ VIRGINIS CLAROMONTANÆ
seu CZENSTOCHOVIENSIS
Da swego syna i następcy Filipa III pisał Ludwik św. w następujący sposób:
1) Najpierwszą rzeczą, jaką ci polecam, miły synu, jest serdeczna miłość Boga, bo bez niej niema zbawienia. Zanimbyś miał popełnić grzech śmiertelny, bądź raczej gotów dać sobie poodcinać wszystkie członki i postradać życie wśród najokropniejszych męczarni. Jeśli Bóg na ciebie ześle zmartwienie i choroby, dziękuj Mu za to i pomyśl, że to się dzieje dla twego dobra i że zasłużyłeś na gorsze kary, służąc Mu źle i działając częstokroć przeciw Jego woli; jeśli Bóg ześle na ciebie coś dobrego, bądź Mu wdzięcznym i strzeż się popaść w pychę lub inną jaką zdrożność, gdyż wielki to grzech odwdzięczać się złem za dobre. Przywykaj do częstej spowiedzi i wybieraj na spowiedników kapłanów uczonych i świętobliwych; uczęszczaj ochotnie na nabożeństwa i módl się sercem i ustami podczas Mszy świętej. Bądź miłosiernym dla ubogich i służ im według sił radą i uczynkiem. Unikaj towarzystwa bezbożnych, nie znoś wobec siebie mów gorszących i potwarzy miotanych na bliźniego. Wstąpiwszy na tron, bądź przedewszystkiem sprawiedliwym. Jeśli bogacz ma spór z ubogim, broń raczej ubogiego, ale jeśli sprawa jest jasną, przyznaj słuszność temu, komu się należy. Gdy spostrzeżesz, że ty, albo przodkowie twoi niesłusznie coś dzierżą, oddaj natychmiast, czy to drobnostka, czy coś większego. Zasłaniaj wszystkich swych poddanych, a mianowicie duchownych przed krzywdą i uciskiem, nie bądź łatwowiernym, jeśli ci się ktoś żalić będzie na kapłanów, lecz szanuj i broń ich i przestrzegaj tego, aby mogli bez przeszkody pełnić obowiązki swego świętego powołania. Kochaj i czcij matkę swoją i słuchaj jej rad mądrych, miłuj swych braci i bądź im przychylnym, ale strzeż się być z miłości ku nim niesprawiedliwym względem innych. Staraj się o dobrych urzędników i sędziów i często zasięgaj wiadomości o ich życiu i postępkach. Wykorzeniaj w kraju wszelkie jawne zgorszenia, a mianowicie: bluźnierstwa, grę w kostki, wszeteczeństwo, opilstwo, a popieraj cnotę. Bądź pokornym synem Kościoła świętego i oddawaj należną cześć Papieżowi i Biskupom.“
2) Do swej córki Izabelli, królowej Nawarry, pisał jak następuje:
„Miła córko, kochaj Boga, który oddał Syna Swego na śmierć, aby nas ocalić od wiecznej zaguby. Niesłychanie błądzi, kto miłość swą przywięzuje do czegoś innego, nie do Niego. Jemu się nasza miłość całkowicie przynależy, gdyż On jedyny jest jej godzien. Droga córko, pragnij gorąco coraz więcej Mu się przypodobać, a lękaj się nadewszystko utracić łaskę Jego. Słuchaj ochoczo rozmów i kazań traktujących o Bogu, a unikaj pogawędek innych, chyba z mężczyznami wypróbowanej cnoty. Słuchaj pokornie męża a nadewszystko rodziców; napominam cię, abyś nie łożyła za wiele na suknie, stroje i klejnoty, a co oszczędzisz, ponad potrzeby i nieodłączone od stanu i godności wydatki, to obracaj na wspomaganie biednych. Weź to sobie za regułę, raczej mniej łożyć, aniżeli zbyt wiele na stroje. Jeszcze raz powtarzam ci, kochana córko, myśl o tem, jakbyś się najwięcej przypodobać mogła Panu Jezusowi. Postępuj zawsze tak, abyś zawsze czyniła dobrze, a chroniła się złego z czystej miłości ku Chrystusowi, choćbyś i z pewnością wiedziała, że za dobre nie odbierzesz nagrody, a za złe kary.“ Błogo dzieciom, co mają takich rodziców!
