13 czerwca Świętego Antoniego   KRÓTKI ŻYWOT ŚW. ANTONIEGO PADEWSKIEGO

Święty Antoni Padewski urodził się w 1195 roku, dnia 15 sierpnia w Portugalii, w mieście Lizbonie. Rodziców miał bogo­bojnych: Marcina de Boullon i Marię z domu Taverów.

Do piętnastego roku życia uczyli Go ka­płani kościoła katedralnego.

Już w młodzieńczych latach pragnął po­święcić się na wyłączną służbę Bogu i, za pozwoleniem rodziców, wstąpił do zakonu Kanoników Regularnych, gdzie przebył dwa lata. Ponieważ często odwiedzała go rodzi­na, a on chciał tylko służyć Bogu, za po­zwoleniem gwardiana został przeniesiony do klasztoru w Koimbrze. Tam uczył się nauk teologicznych. Był pracowity i zdolny, to też Stary i Nowy Testament Pisma św. umiał na pamięć.

Pragnieniem jego było udać się na misje do dzikich narodów, żeby oddać życie za Chrystusa. Zmienił więc regułę, wstąpił do zakonu św. Franciszka Serafickiego i razem z innymi zakonnikami wsiadł na okręt, który miał ich zawieźć do dzikich ludów Afryki.

Na morzu Antoni ciężko zachorował, a okręt miotany falami został uszkodzony i Antoni zmuszony był wylądować w Sycylii, a potem bracia zabrali go do klasztoru na górze św. Pawła we Włoszech.

Ponieważ był chory i nie mógł fizycznie pracować, pozwolili mu zamieszkać w pu­stelniczej grocie. Tam przez trzy lata miesz­kał, pokutując i modląc się, a Bóg obsypy­wał go łaskami. Potem przeznaczono go do posług w kuchni. Kiedy jednak ojcowie Do­minikanie i Franciszkanie zjechali się do miasta Forli na uroczystość święceń kapłań­skich i żaden z zakonników nie chciał wy­głosić kazania, tłumacząc się, że jest nieprzygotowany, gwardian polecił wezwać z kuchni Antoniego i kazał mu wygłosić ka­zanie.

Pokorny, posłuszny wszedł na kazalnicę i wygłosił tak piękne, mądre, podniosłe ka­zanie, że wszyscy zdumieni powiedzieli: „Nie wiedzieliśmy kogo mamy”.

Odtąd wyznaczono mu katedrę teologii w Bolonii, potem w Padwie. Wreszcie mia­nowany został kaznodzieją. Przebiegał Fran­cję, Hiszpanię i Włochy. Mówił z takim za­pałem, tak porywał słuchaczy, że tłumy na­rodu nie mogły się pomieścić w kościołach. Głosił więc kazania na placach i polu. Mó­wił po włosku, a rozumieli go Francuzi, Hisz­panie, Niemcy, Anglicy i td.

W Padwie już od północy gromadzili się ludzie, żeby słuchać kazań św. Antoniego. Biskup, kapłani i wierni wychodzili procesjonalnie ze śpiewem na pole słuchać kaza­nia św. Antoniego. W czasie kazania słychać było jęki, szlochanie: złodzieje oddawali skradzione rzeczy, lichwiarze zyski, jednali się nieprzyjaciele, dzieci przepraszały ro­dziców, małżonkowie odpuszczali sobie wi­ny, potwarcy i obmówcy odwoływali obelgi, rozpustnicy obiecywali poprawę, zbrodnia­rze ślubowali pokutę, nawracali się heretycy, żadna siła ludzka nie mogła mu się oprzeć.

Św. Antoni miał dar czynienia cudów, a tyle ich było, że można by o nich całe setki książek napisać. A i w naszych czasach za przyczyną św. Antoniego dzieją się liczne cuda po całym świecie, których nikt nie za­pisuje.

Wspomnę tylko o paru cudach, jakie się stały za życia św. Antoniego, a także przy­toczę kilka cudów, których byłem świadkiem i sam doznałem:

W Lizbonie miał św. Antoni rodziców, a w sąsiedztwie ich mieszkały dwie rodziny, które żyły z sobą w nienawiści. Zdarzyło się, że dziesięcioletniego synka swojego wroga zły sąsiad zamordował, a chcąc od­wrócić od siebie podejrzenie, — przerzucił ciało dziecka do ogrodu rodziców św. Anto­niego.

Kiedy ciało chłopca znaleziono w ogro­dzie Boullonów, rodzice św. Antoniego zo­stali aresztowani, potępieni i ojca sąd ska­zał na śmierć.

św. Antoni był wtedy w Padwie o 400 mil drogi od Lizbony. Wiedział jednak przez Ducha Świętego o wyroku sądu. Prosi prze­łożonego klasztoru, żeby go zwolnił na je­den dzień. Przez Anioła zostaje przeniesieny o 400 mil do Lizbony, staje przed sądem i mówi: „Niesłusznie osądziliście i potępi­liście mego ojca, ja wam postawię świadka, a zwracając się do służby sądowej rzekł: „poślijcie natychmiast na cmentarz niech rozkopią mogiłę i trumnę z ciałem zabitego przyniosą”.

Słowa były powiedziane z taką mocą, że nikt nie ośmielił się sprzeciwić i, po godzi­nie, przyniesiono trumnę.

Św. Antoni kazał trumnę odkryć i powie­dział: „Młodzieńcze podnieś się i powiedz czy ojciec mój, albo kto z domowników za­mordował cię”. Chłopiec się poruszył, pod­niósł do połowy i powiedział: ,,ani ojciec twój, ani nikt z domowników nie wie kto  mnie zamordował”.

Wtedy św. Antoni odezwał się do sę­dziów: „widzieliście i słyszeliście, teraz pro­wadźcie mnie do rodziców, abym ich uwol­nił z więzienia”. Kilka godzin spędził z ro­dzicami na modlitwie i przez Anioła został przeniesiony do Padwy.

Gdy był w mieście Bituryce we Francji, a jak to często się zdarzało, musiano wyjść w pole, aby słuchać kazania, zerwała się straszna burza. Lud strwożony zaczął szu­kać schronienia; lecz św. Antoni zatrzymał wszystkich mówiąc: „Bądźcie spokojni, na nas ani kropla deszczu nie spadnie, byleście z uwagą słuchali słowa Bożego, które wam głosić będę”. Zatrzymali się wszyscy, ka­zania wysłuchali, a potem spostrzegli, że wokoło tego miejsca ulewa nadzwyczajna wszystkie pola zalała, a na nich ani jedna kropla deszczu nie spadła.

W Weronie panował podówczas Ekzelin, okrutny tyran, przed którym drżało szczególnie duchowieństwo przez niego prze­śladowane. Św. Antoni udał się do jego sto­licy i w pierwszym jakie miał z nim spotka­niu, w najsilniejszych wyrazach wyrzucał mu jego zbrodnie i groził straszną karą Bożą. Obecni temu przekonani byli, iż Święty ży­ciem to przypłaci. Tymczasem Ekzelin ka­zał sobie podać powróz i, włożywszy go na szyję, upadł do nóg Antoniemu wołając: „Winienem, chcę pokutować”. Odtąd rze­czywiście zmienił się zupełnie, rządził z naj­większą ludzkością, a ostrą pokutą aż do śmierci budował całe miasto.

Wiele innych cudów czynił św. Antoni za życia: wskrzesił kilku umarłych, wielu śmier­telnie chorych uzdrowił.

Wskutek życia nadzwyczajnie umartwio­nego i nadzwyczajnych prac apostolskich wyczerpały się jego siły. Miał lat 35, gdy przepowiedział dzień swojej śmierci. W ce­lu przygotowania się do niej udał się na sa­motne miejsce i tam już tylko własną duszą się zajął.

Umarł dnia 13 czerwca 1231 roku, a w pierwszą rocznicę swojej śmierci już został uroczyście kanonizowany przez Papieża Grzegorza IX.

MODLITWY

Polecenie się w opiekę świętemu Antoniemu

Kłaniamy się Tobie święty Antoni, błogosławiony nasz Patronie i upraszamy Cię pokornie, abyś z wysokiego miejsca chwały Twojej spoglądał na nas i miał nas zawsze w Twojej opiece. Ty, który wszystkim u Ciebie się uciekającym, pożądanej dodajesz pomocy, nie gardź też i naszą pokory prośbą, a ratuj nas w potrzebach naszych gdy na każdy dzień do Ciebie nabożnie kołatać będziemy. Wiadomo jest światu chrześcijańskiemu ten od króla niebieski Tobie dany przywilej, że każdego do Ciebie cną wiarą wołającego ratować możesz. Twoje to urządzenie zgubione rzeczy znajdować, na wodzie żeglujących pilnować, wszystkich podróżnych prowadzić, chorych uzdrawiać, w niedostatku i w innych kłopotach będących wspomagać. Do Ciebie święty Ojcze wołamy. Ciebie z ufnością błagamy, abyśmy za Twoją modlitwą otrzymali umocnienie w świętej katolickiej wierze, nawrócenie do życia chrześcijańskiego i odpuszczenie grzechów. Polecaj nas codziennie Najśw. Matce Maryi Pannie, od której za życia Twego szczególnej doznawałeś pomocy w potrzebach Twoich. Wszakże znasz nędzę i nikczemność naszą, znasz też, jak wiele nieprzyjaciół zewsząd dybie na zgubę naszą. Powstań Patronie św., a wspomagaj nas i miej nas zawsze w Twej wielowładnej opiece. Przybywaj także tym wszystkim, którzy Cię kiedykolwiek tu i na każdym miejscu nabożnie wzywają i modlitwy swoje Tobie ofiarują, abyśmy wszyscy Twej obrony i pomocy doświadczali i przedziwnego w świętych Boga Ojca i Syna i Ducha świętego wychwalali na wieki wieków. Amen

(Si quaeris miracula).

Jeśli cudów szukasz, idź do Antoniego,
Wszystkich łask dowody odbierzesz od Niego.
Za jego przyczyną chorzy zdrowo wstają,
Z rąk i nóg pojmanych okowy spadają.
Kalecy się cieszą członków uzdrowieniem,
Zguby się wracają za ufnym westchnieniem.
Morze się ucisza, czarty uciekają.
Umarli na nowo do życia wracają.
W każdej on potrzebie pomoże, pocieszy,
I w każdym nieszczęściu na ratunek śpieszy.
Tak wszyscy u Niego ratunek odnoszą
I z Padwianami cuda Jego głoszą.

Chwała Ojcu, Synowi, Duchowi Świętemu,
Który taką władzę nadał Antoniemu,

Módl się za nami Święty Antoni.
Abyśmy się stali godnymi obietnic Chrystusowych.

Módlmy się. Kościół Twój, Boże, niech Św. Antoniego wspomnienie rozwesela, abyśmy duchowymi pomocami zawsze byli wsparci i wiecznych radości używać zasłużyli. Przez Chrystusa Pana naszego. Amen.

Modlitwa do świętego Antoniego o odpuszczenie grzechów.

Bądź pozdrowiony, Antoni przebłogosławiony, a z mieszkania chwały Twojej wejrzyj na mnie i prośbą moją racy nie pogardzić, który ratować wzywających Ciebie nie zaniedbujesz i ziemskich obywateli pocieszać dobrodziejstwy Twymi nie ustajesz, tych osobliwie, którzy od Ciebie z silną wiarą czegokolwiek proszą, bez pociechy nie opuszczasz, bo się tak Boskiemu podobało Majestatowi, byś w nieszczęściach i utrapieniach zostających, a Ciebie nabożnie wzywających wspierał. Do Ciebie tedy, Antoni święty, mocarzu Boski, pokornie się udają. Ciebie z ufnością wzywam: racz modlitwami otrzymać od Boga odpuszczenia grzechów moich, ażebym dla nich wiecznie nie zginął. O! błagaj Go, aby stał się miłościw dla mnie, wielkiego         grzesznika, ponieważ sam się z tym oświadcza, że nie przyszedł szukać sprawiedliwych, lecz grzeszników zaginionych. O! niechże mi będzie miłościw i nakłoni uszu Swoich na prośbę moją, który przez Ciebie miłosierdzia Jego żebrze. Spraw to, abym łaskę w oczach Pana Zbawiciela mego, oraz Najśw. Matki Jego znalazł, a Twoją opieką wsparty, grzechów odpuszczenie otrzymał. Rozjaśnij ciemności serca mego, a czego Bóg po mnie żąda, Ty oblubieńcze Jego, naucz mnie! Niech zawiedzionym nie będę, Ciebie wzywam z ufnością… Nikczemność i ułomność moją Ty znasz, jeżeli mi więc co dzień i co noc z opieką Swoją obecnym nie będziesz, dusza moja w śmiertelną zgubę popaść może… gdyż na zatracenie moje czuwają nieprzyjaciele moi. Powstań tedy, Antoni święty, powstań i ratuj mnie! Niech nie będę pohańbiony, który Ciebie w potrzebach moich wzywał, przez całe moje życie czcił. O nie opuszczaj mnie, Ty, który w Kościele wojującym chwalą i czcią otoczony, wszechmocności Bożej dzieło sprawujesz. Powstań, a wyrwij duszę moją z wiecznego i doczesnego niebezpieczeństwa i zaprowadź ją j tam, gdzie w chwale niebieskiej weselisz się na wieki. Amen.

Litania do św. Antoniego.

Kyrie elejson, Chryste elejson, Kyrie elejson.
Chryste usłysz nas, Chryste wysłuchaj nas.
Ojcze z nieba Boże, zmiłuj się nad nami.
Synu Odkupicielu świata Boże, zmiłuj się nad nami.
Duchu święty Boże, zmiłuj się nad nami.
Święta Trójco jedyny Boże, zmiłuj się nad nami.
Święta Maryjo, Matko Boża, módl się za nami.
Święci Aniołowie słudzy Boży, módlcie się za nami.
Święty Antoni Padewski, módl się za nami.
Filarze kościoła Chrystusowego,
Skarbnico Pisma świętego,
Seraficznej miłości ogniu,
Kaznodziejo Apostolski,
Obrazie świętobliwości,
Arko wszystkich cnót,
Pochodnio gorejącą i świecąca,
Nauczycielu prawdy,
Młocie heretyków,
Biczu czartów,
Tryumfatorze nad światem i ciałem,
Wielki cudotwórco,
Patronie rzeczy zgubionych,
Zwierciadło niewinności,
Pocieszycielu utrapionych,
Piastunie najmilszego Dzieciątka Jezus,
Najgotowszy przyczyńco,
Najchwalebniejszy Patronie,
Najsłodszy Ojcze i obrońco,
Bądź nam miłościw, przepuść nam Panie.
Bądź nam miłościw, wysłuchaj nas Panie.
Przez przyczynę świętego Antoniego, wybaw nas Panie.
Od wszystkiego złego,
Od sideł diabelskich,
Od powietrza, głodu, ognia i wojny,
Od śmierci wiecznej,
Przez zasługi świętego Antoniego,
Przez najgorętszą miłość jego,
Przez prorockiego ducha jego,
Przez pragnienie jego dusz nawracania,
Przez gorące jego pragnienie męczeństwa,
Przez szczególne zachowanie jego czystości i posłuszeństwa,
Przez niezmordowane prace jego,
Przez dziwne jego cudów czynienie,
W dzień ostateczny,
My grzeszni, Ciebie Boga prosimy, wysłuchaj nas Panie.
Abyś w sercach naszych ogień miłości Twojej zapalił,
Abyś ojczyznę naszą przez świętego Antoniego modlitwy od wszelkiej klęski zachować raczył,
Abyś wszystkim uciekającym się do św. Antoniego zdrowia ciała i duszy użyczyć raczył,
Abyś za przyczyną św. Antoniego owoc ziemi i wszystkie rzeczy żywotowi służące dać raczył,
Abyś nam go we wszystkich ścieżkach i drogach za wiernego dać raczył przewodnika,
Abyś go za nami proszącego miłościwie wysłuchał,
Abyś nasze modlitwy przyjąć raczył,
Baranku Boży, który gładzisz grzechy świata, przepuść nam Panie.
Baranku Boży, który gładzisz grzechy świata, wysłuchaj nas Panie.
Baranku Boży, który gładzisz grzechy świata, zmiłuj się nad nami.
Chryste usłysz nas, Chryste wysłuchaj nas.
Kyrie elejson, Chryste elejson, Kyrie elejson.

+Ojcze nasz. Zdrowaś Maryjo.

Antyfona

Uwielbiłeś, o Panie, sługę Twego i wielkie dla niego czynisz rzeczy; niech Imię Twoje,
o Boże, będzie wywyższone i uwielbione na wieki.

V.Módl się za nami św. Antoni.
R. Abyśmy się stali godnymi obietnic Pana Chrystusowych.

Litaniæ de S. Antonio Paduano

Kyrie, eleison. Christe, eleison. Kyrie, eleison.
Christe, audi nos. Christe, exaudi nos.

Pater de caelis Deus, miserere nobis.
Fili, redemptor mundi Deus, miserere nobis.
Spiritus sancte Deus, miserere nobis.
Sancta Trinitas, unus Deus, miserere nobis.

Sancta Maria, ora pro nobis.
Sancta Dei Genitrix,
Sancta Virgo Virginum,
Sancte Antoni de Padua,
Sancte Antoni, Ordinis Minorum decus,
Sancte Antoni, lilium virginitatis,
Sancte Antoni, gemma paupertatis,
Sancte Antoni, forma obedientiae,
Sancte Antoni, speculum abstinentiae,
Sancte Antoni, vas redolens puritatis,
Sancte Antoni, stella splendens sanctitatis,
Sancte Antoni, ornamentum morum,
Sancte Antoni, pulchritudo paradisi,
Sancte Antoni, arca Testamenti,
Sancte Antoni, armarium divinarum Scripturarum,
Sancte Antoni, doctor veritatis,
Sancte Antoni, praedicator gratiae,
Sancte Antoni, exstirpator vitiorum,
Sancte Antoni, seminator virtutum,
Sancte Antoni, malleus haereticorum,
Sancte Antoni, pavor infidelium,
Sancte Antoni, consolator afflictorum,
Sancte Antoni, conscientiarum scrutator,
Sancte Antoni, martyr desiderio,
Sancte Antoni, terror daemonum,
Sancte Antoni, horror inferni,
Sancte Antoni, iugis patrator miraculorum,
Sancte Antoni, rerum deperditarum restitutor,
Propitius esto. Parce nobis, Domine.
Propitius esto. Exaudi nos, Domine.

Ab omni malo, Libera nos, Domine.
Ab omni peccato,
Ab insidiis diaboli,
A peste, fame et bello,
A morte perpetua,
Per merita sancti Antonii,
Per ardentissimum amorem sancti Antonii,
Per propheticum spiritum sancti Antonii,
Per ignitam praedicationem sancti Antonii,
Per zelum martyrii sancti Antonii,
Per integerrimam observantiam obedientiae, paupertatis et castitatis sancti Antonii,
In die Iudicii,
Peccatores, te rogamus, audi nos.
Ut ad veram paenitentiam nos perducere digneris,
Ut ignem divini amoris in nobis accendere digneris,
Ut patrocinio ac protectione sancti Antonii nos perfrui concedas,
Ut meritis sancti Antonii veram contritionem, humilitatem, donum lacrimarum ac sanctam contemplationem tribuas,
Ut intercessione sancti Antonii mundum, diabolum ac carnem nos perfecte relinquere facias,
Ut sancti Antonii suffragiis se commendantibus in omni necessitate adesse digneris,
Ut nos exaudire digneris,
Fili Dei,
Agnus Dei, qui tollis peccata mundi, parce nobis, Domine.
Agnus Dei, qui tollis peccata mundi, exaudi nos, Domine.
Agnus Dei, qui tollis peccata mundi, miserere nobis, Domine.
Christe, audi nos. Christe, exaudi nos.

Kyrie, eleison.
Christe, eleison.
Kyrie, eleison.
Pater noster etc.

V. Et ne nos inducas in tentationem
R. Sed libera nos a malo.
V. Domine exaudi orationem meam.
R. Et clamor meus ad te veniat.

Ecclesiam tuam, Deus, beati Antonii Confessoris tui commemoratio votiva laetificet, ut spiritualibus semper muniatur auxiliis, et gaudiis perfrui mereatur aeternis.

Subveniat plebi tuae, quaesumus, Domine, praeclari Confessoris tui beati Antonii devota et iugis deprecatio, quae in praesenti nos tua gratia dignos efficiat, et in futuro gaudia donet aeterna.

O advocate singularissime, sancte Antoni! quando nunc ita dulciter complecteris suavissimum Iesulum, recommendes eidem languentem hanc animam pauperculam, et impetra, ut ipsam ab omni peccatorum sorde immaculatam et mundam conservare valeam, quatenus amore et amplexu amantissimi digna reddi mereatu
Per eundem Christum Dominum nostrum. Amen.