Pewnego razu, gdy św. Weronika z Binasco rozważała Mękę Pańską, P. Jezus rzeki do niej: »Córko moja, miłe mi są łzy, które wylewasz nad męką moją, ale ponieważ niezmiernie kocham moją Matkę Marię, większą sprawisz mi pociechę, gdy rozważać będziesz boleści, które Ona wycierpiała w czasie mojej męki“.
Przed św. Brygidą skarżyła się Matka Najśw., że mało jest dusz które by rozważały Jej boleści i z Nią współcierpiały.
Św. Alfons Liguori w dziele „Uwielbienia Marii“ opowiada, że po Wniebowzięciu, okazała się św. Janowi Ewangeliście Najśw. Maria Panna prosząca Syna swego o łaski, dla czcicieli boleści, które wycierpiała w ciągu swego życia. Wówczas P. Jezus obiecał następujące szczególne łaski dla tych wszystkich, którzy czcić będą boleści Jego Najśw. Matki:
- Czciciele boleści Najśw. Panny nie umrą bez szczerej pokuty za grzechy, gdy prosić będą o łaski potrzebne przez zasługi Jej boleści.
- Matka Bolesna bronić będzie swych czcicieli w uciskach wewnętrznych, w godzinie śmierci.
- Uprosi im szczególne nabożeństwo do Męki Pańskiej i osobną chwałę w niebie.
- Szczególniej opiekować się będzie swymi czcicielami i rozporządzać nimi według swego upodobania.
Sposób odmawiania koronki ku czci siedmiu boleści Najśw. Marii Panny.
Koronka ta złożona z 7 części, z których każda składa się z 1 Ojcze nasz i 7 Zdrowaś Mario. W czasie odmawiania należy rozwaźać 7 boleści Najśw. Marii P. i odczytywać je z tej książeczki.
W 1 części: 1 Boleść Najśw. Marii P. Proroctwo Symeona.
W 2 części: 2 Boleść Najśw. Marii P. Ucieczkę do Egiptu.
W 3 części : 3 Boleść Najśw. Marii P. Zgubienie Dzieciątka Jezus w świątyni.
W 4 części: 4 boleść Najśw. Marii P. Spotkanie P. Jezusa z Matką Najśw. na drodze krzyżowej.
W 5 części: 5 Boleść Najśw. Marii P. Ukrzyżowanie Pana Jezusa.
W 6 części : 6 Boleść Najśw. Marii P. Zdjęcie z krzyża.
W 7 części: 7 Boleść Najśw. Marii P. Złożenie do grobu.
Na zakończenie 3 „Zdrowaś Mario“ ku czci łez, wylanych przez Najśw. Pannę.
Przed rozpoczęciem koronki:
1. staw się w obecności Boga i mów:
„Wierzę o Boże mój, że tu jesteś obecny, że mię widzisz i przenikasz serce moje. Obym o Tobie ciągle pamiętał, w ciągu tej koronki.”
2. Uczyń akt żalu za grzechy i mów:
„Żałuję, o Boże mój, za wszystkie grzechy moje, zwłaszcza za grzechy śmiertelne, żem nimi tak często Ciebie, moje Dobro najwyższe, zasmucał i obrażał Kocham Cię nad wszystko, — obym Cię już nigdy w życiu nie obraził.”
„Ojcze, bądź miłościw mnie grzesznemu”.
3. Tu zrób intencję na jaką chcesz tą koronkę odmówić.
4. Proś Ducha św. o łaskę dobrej modlitwy:
„Przyjdź Duchu św. napełnij serca Twoich wiernych i ogień miłości Twojej racz w nich zapalić”.
V. Wypuść Ducha Twego a będą stworzone.
R. I odnowisz oblicze ziemi.
Módlmy się.
Boże, któryś serca Wiernych światłem Ducha św. oświecił, daj nam abyśmy w tymże duchu poznali prawdę, i Jego pociechy zawsze doznawali, przez Chrystusa Pana naszego. Amen.
KORONKA KU CZCI SIEDMIU BOLEŚCI NAJŚWIĘTSZEJ MARII PANNY
W Imię Ojca + Syna + Ducha św. Amen.
1 Ojcze nasz i 7 Zdrowaś Mario.
I. Boleść: Proroctwo Symeona.
1. Najśw. Maria P. wstępuje do świątyni Jerozolimskiej.
2. Ofiaruje Jezusa Ojcu Niebieskiemu.
3. Symeon bierze na ręce Jezusa i przepowiada Marii:
„A Twoją duszę przeniknie miecz“.
4. Maria widzi w duchu całą Mękę Jezusa.
5. Jej Serce przebija miecz boleści.
6. Wraca do domu z Jezusem ¡ Józefem.
7. Królowo Męczenników, Matko Bolesna ! uproś mi przez tę pierwszą boleść Twoją, poznanie grzechów moich, obrzydzenie ich sobie i silną wolę niegrzeszenia więcej.
II. Boleść: Ucieczka do Egiptu.
1. Anioł we śnie poleca Józefowi uciekać z Jezusem i Marią do Egiptu, bo Herod chce zabić Dzieciątko.
2. Józef ogłasza Marii wolę Bożą.
3. Naiśw. Maria Panna z Dziecięciem i Józefem opuszcza Betlejem.
4. Znosi cierpliwie niewygody podróży.
5. Z Jezusem i Józefem przybywa do Egiptu.
6. Po trzech latach powraca Najśw. Rodzina do Nazaretu.
7. Królowo Męczenników, Matko Bolesna! przez tę drugą boleść Twoją uproś mi łaskę, abym zawsze uciekał skutecznie przed pokusami szatana i okazjami do grzechu.
III. Boleść : Zgubienie Dzieciątka Jezus w świątyni.
1. Józef i Maria idą z Jezusem na święta do Jerozolimy.
2. Najśw. Rodzina modli się żarliwie w świątyni.
3. Maria i Józef wracając do domu, widzą że Jezusa zgubili.
4. Powracają do Jerozolimy i przez trzy dni z utęsknieniem Go szukają.
5. Znajdują z radością Jezusa w świątyni.
6. Rodzina św. wraca do Nazaretu.
7. Królowo Męczenników, Matko Bolesna! Przez tę trzecią boleść Twoją błagam Cię o łaski, ażebym zgubiwszy kiedy Jezusa przez grzech, mógł Go znów zaraz odnaleźć w Sakramencie Pokuty.
IV. Boleść : Najśw. Maria P. spotyka P. Jezusa z krzyżem na drodze krzyżowej.
1. Pan Jezus idzie z krzyżem na górę Kalwarię.
2. Upada po trzykroć pod krzyżem.
3. Najśw. Maria P. spotyka Jezusa na drodze krzyżowej.
4. Serce Marii przebija miecz boleści, na widok Jezusa skrwawionego.
5. Pan Jezus naucza płaczące niewiasty.
6. Św. Weronika ociera Najśw. Oblicze Pana Jezusa.
7. Królowo Męczenników, Matko Bolesna 1 przez tę czwartą boleść Twoją, błagam Cię, abyś mi zawsze towarzyszyła, na wszystkich drogach życia mego, a zwłaszcza w godzinę śmierci mojej. Uproś mi przebaczenie złości moich, i odwróć ode mnie karę Bożą.
V. Boleść : Ukrzyżowanie Pana Jezusa.
1. Pan Jezus z szat obnażony i do krzyża przybity.
2. Serce Marii na ten widok przebija miecz boleści.
3. Pan Jezus z krzyżem podniesiony.
4. Wisi wpośród dwóch łotrów.
5. Przechodzący bluźnią Jezusowi.
6. Moje to grzechy były przyczyną ukrzyżowania P. Jezusa.
7. Królowo Męczenników, Matko Bolesna ! przez tę piątą boleść Twoją, uproś mi łaskę szczęśliwej śmierci, godnego przyjęcia Świętych Sakramentów i oddania duszy w ręce Stwórcy mojego.
VI. Boleść: Zdjęcie z krzyża Ciała Chrystusowego i złożenie na łonie Najśw. Marii Panny.
1. Pan Jezus umiera na krzyżu.
2. Żołnierz przebija włócznią bok i serce Jezusa.
3. Pod krzyżem stoją Matka Bolesna, św. Jan Ewangelista i pobożne niewiasty.
4. Józef z Arymatei i Nikodem, zdejmują z krzyża Najśw. Ciało Jezusowe.
5. Składają na łonie Najśw. Marii Panny.
6. Serce Marii przebija miecz boleści.
7. Królowo Męczenników, Matko Bolesna! przez tę szóstą boleść Twoją uproś mi moc do cierpliwego znoszenia przeciwności życia i do zgadzania się z wolą Bożą.
VII. Boleść: Złożenie do grobu Najśw. Ciała Jezusowego.
1. Najśw. Ciało Jezusa zdjęte z krzyża, w prześcieradła zawijają i maściami namaszczają.
2. Najśw. Ciało Jezusa odnoszą do grobu.
3. Matka Najśw. idzie z niewiastami w tym smutnym pochodzie.
4. Ciało Chrystusowe składają w grobie, wykutym w skale.
5. Serce Marii przebija miecz boleści.
6. Matka Bolesna opuszcza z niewiastami górę kalwaryjską.
7. Królowo Męczenników, Matko Bolesna, przez tę siódmą boleść Twoją uproś mi wyzucie się ze wszelkich przywiązać ziemskich, i gorące pragnienie zdobycia nieba, dla wychwalania Tam Boga w Trójcy Jedynego, i Ciebie, o Matko moja, na wieki, wieków. Amen.
Módl się za nami, Dziewico Najboleśniejsza !
Abyśmy się stali godnymi obietnic Chrystusowych !
Módlmy się
Boże, przy którego Męce, według proroctwa Symeona, najsłodszą Duszę przenajchwalebniejszej Marii, Panny i Matki, miecz boleści przeniknął, spraw miłościwie, abyśmy, którzy pamiątkę Jej boleści z pobożnością rozpamiętywamy, za chwalebną przyczyną i zasługami wszystkich Świętych pod krzyżem statecznie stojących, zbawienny skutek Męki Twojej otrzymali. Który żyjesz i królujesz z Bogiem Ojcem i z Duchem św., na wieki wieków. Amen.
Módlmy się :
Najszlachetniejsza Matko Jezusa, przez wszystkie boleści Twoje, a osobliwie przez oną najokrutniejszą boleść, która Serce Twoje przeszyła, kiedyś widziała konającego, Syna Twego, nie opuszczaj mnie przy skonaniu moim. Amen.
Panie Jezu Chryste, przez ową gorzkość, którąś na krzyżu cierpiał, osobliwie w oną godzinę, kiedy najszlachetniejsza dusza Twoja, wychodziła z Ciała Twego, zmiłuj się nad duszą moją, przy wyjściu jej z ciała mojego.
Przez zasługi Twych siedmiu boleści, o Matko Bolesna, wyjednaj mi następujące łaski: (tu wymień, co pragniesz sobie uprosić).
Na zakończenie koronki: 3 Zdrowaś Mario, ku czci łez wylanych przez Najśw. Marię Pannę i 3 Zdrowaś Mario, na zadośćuczynienie, za wszystkie obelgi, miotane przeciw Matce Bożej.
O Królowo Męczenników, błagam Cię przyjmij mię, za sługę i niewolnika swego, a w godzinę śmierci mojej zabierz mię, abym ze wszystkimi Wybranymi Boskimi, Twoimi osobliwie ukochanymi. Ciebie kochał i wychwalał na wieki, wieków. Amen
